Zaburzenia odżywiania się są obszarem intensywnie badanym przez psychologię psychodynamiczną. W tej perspektywie, podkreśla się głęboko zakorzenione przyczyny takich zaburzeń, często wynikające z konfliktów emocjonalnych, traum czy nieprzetworzonych emocji. Terapeuci dynamiczni skupiają się na identyfikowaniu nieświadomych mechanizmów obronnych oraz wzorców myślowych, które prowadzą do zaburzeń odżywiania się.
W terapii dynamicznej, pacjenci są zachęcani do zgłębiania swoich uczuć i doświadczeń związanych z jedzeniem oraz ciałem. Terapeuci pomagają w identyfikowaniu głęboko zakorzenionych przekonań na temat ciała, wartości osobistej czy kontroli, które mogą przyczyniać się do rozwoju zaburzeń odżywiania się.
Kluczowym elementem terapii jest rozwijanie świadomości pacjenta na temat związków między jego emocjami a wzorcami żywieniowymi. Poprzez eksplorację traum z przeszłości, terapeuci pomagają pacjentom zidentyfikować korzenie ich negatywnego stosunku do jedzenia i ciała. Odkrywanie tych korzeni pozwala pacjentom na zrozumienie swoich zachowań oraz na rozwinięcie zdolności do zarządzania nimi.
W perspektywie psychologii dynamicznej, leczenie zaburzeń odżywiania się jest procesem długotrwałym, który wymaga zaangażowania zarówno pacjenta, jak i terapeuty. Jednak efektywność terapii polega na trwałej zmianie wzorców myślowych i zachowań, prowadzących do zdrowszego podejścia do jedzenia i ciała. Poprzez zgłębianie własnej psychiki i rozwijanie zdolności do samoobserwacji, pacjenci mają szansę na osiągnięcie długotrwałej poprawy zdrowia psychicznego i fizycznego.